Większość magów zgadza się co do tego, że można rzucić czar tak, aby zmienić lub przynajmniej nagiąć przyszłość na czyjąś korzyść. Teoria Magii Chaosu zakłada jednak istnienie odwrotnego efektu, zwanego retroaktywnym rzucaniem czaru. W rzeczywistości wiele dziwacznych i pełnych anomalii zdarzeń odnotowanych w annałach magii może zostać przypisanych wyłącznie retroaktywnemu rzucaniu czarów. W praktyce najpierw rzucany jest czar, a dopiero po jakimś czasie dostrzegany jest jego rezultat. Wszystko wskazuje jednak na to, że przemiana zaszła na płaszczyźnie zdarzeń, które miały miejsce przed rzuceniem czaru. Pamiętając, że przeszłość i przyszłość w zwyczajnym pseudoczasie nie istnieją poza naszą pamięcią i oczekiwaniami, znikają nam konceptualne trudności dotyczące retroaktywnego rzucania czarów. W retroaktywnym rzucaniu czarów akt magii zmienia strukturę prawdopodobieństwa wzorców eterycznych w przeszłym czasie cienistym, powiązanym z daną chwilą w zwyczajnym pseudoczasie. Przejawia się to w postaci kolejnej chwili w zwyczajnym pseudoczasie, będącej obecnym rzeczywistym stanem związanym z przyszłością w czasie cienistym. Przyszłość może przejawić się także później w postaci fizycznej, w innym momencie niż tego oczekiwano. W zrozumieniu tego stwierdzenia pomóc może przytoczenie następującej psychologicznej analogii. Jeśli można w przekonujący sposób odmienić swoje wspomnienia, to równie dobrze można wpłynąć na swoje przyszłe poczynania.
Teoria Magii Chaosu zakłada istnienie pewnej symetrii pomiędzy dywinacją a rzucaniem czarów.
Jeśli skupiamy się na jakimś zdarzeniu, które mogło lub które może wystąpić, to w rzeczywistości zwiększamy prawdopodobieństwo jego zajścia. Problem ten częściowo dotyczy przewidywania przyszłości oraz dywinacji. Nie sprawdza się natomiast w odniesieniu do kwestii samospełniania się przepowiedni. Jej istota jest znacznie głębsza. Wypływa z tendencji dowolnego obrazu dotyczącego przyszłości do formowania późniejszych zdarzeń, zgodnie z efektem eterycznym.
Starożytni często skazywali na śmierć wieszczów przewidujących możliwą do uniknięcia zagładę. Słusznie! Gdyż przewidywanie przyszłości może działać tak samo, jak rzucony czar. Należy zauważyć, że omawiany efekt może zachodzić również wstecz. Przyszłość może zostać zmodyfikowana poprzez skupienie się na przeszłości, i odwrotnie.
Wszystkie teorie metafizyczne zakładają istnienie królestwa, które koliduje z granicami naszego świata. W fizyce kwantowej nieświadomie stworzono równania opisujące kilka prostszych aspektów tego zjawiska. Głównym problemem dla naukowców jest fakt, że obserwują i próbują oni opisać efekty czegoś, co według nich nie ma prawa istnieć, zaś podstawową trudnością dla magów jest to, że nie mogą oni uwierzyć, iż istota wpływów, którą wywierają lub obserwują, mogłaby zostać opisana za pomocą równań.
ŹRÓDŁO: LIBER KAOS, Peter J. Carroll
