Sabat Lammas na wsi
U pogan zamieszkujących tereny wiejskie uroczystości Lammas przeważnie koncentrują się na rolnictwie. Wielu spośród nich uprawia własne ogrody, sady lub pola i dla nich Lammas wypada dokładnie w porze pierwszych zbiorów plonów. Jest coś magicznego w uprawie rośliny od nasionka po pełną dojrzałość: widać kulminację własnych wysiłków i włożonej w uprawę energii, a także kulminację wysiłków i energii słońca, ziemi, wszystkich żywiołów i samej rośliny. Jesteśmy bezpośrednimi świadkami wielkiej tajemnicy poświęcenia dla życia. Poganie mieszkający na wsi i uprawiający ziemię mają więc tę wielką przewagę nad pozostałymi, że mogą bezpośrednio wczuć się w prawdziwą naturę okresu Lammas.
Popularne zajęcia podczas Lammas wśród pogan terenów wiejskich to zbiór plonów, zbieranie ziół, jagód i owoców leśnych, a także rozpalanie wieczornych ognisk. Jednym z głównych elementów świętowania Lughnasadh jest oczywiście gotowanie i ucztowanie, przy czym potrawy przyrządzane są z najlepszych produktów spośród zebranych plonów. Tradycyjnie jest to czas przyrządzania dżemów, konfitur i przetworów, ciast z owocami i orzechami, pieczonych ziemniaków i innych warzyw bulwiastych oraz wypiekania bochnów chleba. Magiczne obrzędy i rytuały przeprowadzane są przy ogniskach, nad wodą, na wzgórzach, często składa się ofiary z „pierwszych owoców” lub z potraw przygotowanych z zebranych plonów, co ma na celu wyrażenie wdzięczności za poświęcenie, które doprowadziło do powstania tylu dóbr i łask. Sierpień jest też popularnym miesiącem na wiejskie jarmarki, które dają poganom z terenów wiejskich jeszcze jedną okazję do świętowania.
Sabat Lammas w mieście
Jeśli chodzi o świętowanie Lughnasadh, poganie zamieszkujący miasta napotykają zarówno utrudnienia, jak i korzyści wynikające z takiego miejsca życia. W mieście może nie być miejsca na rozpalenie ogniska ani lasu, do którego można pójść na jagody, ale jest za to dużo więcej osób, z którymi można świętować. W dużych miastach czasem funkcjonują zorganizowane i otwarte społeczności pogańskie, więc wielu pogan może uczestniczyć w spotkaniach sabatowych z innymi celebrującymi ze swojej okolicy. Uroczystości mogą być obchodzone mniej lub bardziej hucznie, od spotkania niewielkiej grupy znajomych, po tłumne festiwale, w których udział biorą setki osób. Najważniejsze elementy obchodów to ucztowanie, gra na bębnach, tańce i rytuały. Wielu pogan ucztuje z rodzinami, z przyjaciółmi lub z sąsiadami, a głównymi potrawami są owoce, warzywa i chleb. Żywność postrzegana może być jako święta i magiczna, może symbolizować chwałę przyrody i dary ziemi, nawet jeśli chwilę wcześniej przynieśliśmy ją z warzywniaka.
Przebywania pod gołym niebem nie da się niczym zastąpić; wielu miejskich pogan uważa Lammas za świetny czas do korzystania ze świeżego powietrza, nawet jeśli wymaga to jazdy samochodem, wycieczki autobusem lub odrobiny kreatywności. Krzepiącymi zajęciami dla mieszkańców miast, idealnymi na Lammas, może być przejażdżka rowerem po parku, wycieczka poza miasto albo po prostu zauważenie piękna drzew rosnących na parkingu czy niezwykłości krzewów posadzonych wokół biurowca.
Więcej o sabacie przeczytasz w książce pt. „Lammas”:
